Ιουλία

I

Αγία της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μαρτύρησε στην Άγκυρα με πνιγμό σε λίμνη μαζί με τις Αλεξάνδρα, Ευφρασία, Θεοδότη, Κλαυδία, Ματρώνα, Τεκούσα και Φαεινή. Η μνήμη της τιμάται στις 18 Μαΐου.

II

Όνομα ιστορικών προσώπων της ρωμαϊκής αυτοκρατορικής εποχής.

1. Κόρη του Καίσαρα και της Κορνηλίας, κόρης του Κίννα (83 – 54 π.Χ.). Αρχικά ήταν σύζυγος του Κόιντου Σερβίλιου Καίπιου, αλλά τον Απρίλιο του 59 π.Χ. παντρεύτηκε για πολιτικούς λόγους τον αντίπαλο του πατέρα της, Πομπήιο. Έπειτα από μία αποβολή, το καλοκαίρι του 55 π.Χ., γέννησε τον Σεπτέμβριο του επόμενου χρόνου ένα παιδί. Πέθανε όμως λίγο αργότερα και το παιδί πέθανε σχεδόν μαζί της. Σύμφωνα με μια παράδοση, ενώ ήταν ακόμα λεχώνα, είδε ματωμένο τον μανδύα του άντρα της και επειδή νόμιζε ότι είχε σκοτωθεί, πέθανε από τη λύπη της.

2. Κόρη του Αυγούστου και της Σκριβωνίας (39 π.Χ. – 14 μ.Χ.). Αν και το 37 π.Χ., σε ηλικία 2 ετών, την είχαν αρραβωνιάσει με τον γιο του Μάρκου Αντώνιου Άντυλλου, παντρεύτηκε το 25 π.Χ. τον εξάδελφό της, Μάρκο Κλαύδιο Μάρκελλο, που πέθανε το 23 π.Χ. Η Ι. παντρεύτηκε τότε, σε ηλικία 18 ετών, τον Μάρκο Βιψάνιο Aγρίππα. Στις αρχές του 20 π.Χ. γέννησε τον Γάιο Καίσαρα, το 19 π.Χ. τη Βιψανία Ιουλία και στις αρχές του 17 π.Χ. τον Λεύκιο Καίσαρα. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους ταξίδεψε με τον Αγρίππα στην Ανατολή, όπου της αφιέρωσαν πολυάριθμα τιμητικά αγάλματα. Στην Κω την τίμησαν ως νέα Άρτεμη. Στη συνέχεια πήγε στη Λέσβο και το 14 π.Χ. στην Πριήνη, στο Ίλιο, στην Πέργαμο και στην Έφεσο. Επισκέφθηκε επίσης την Άνδρο και την Αθήνα, όπου γέννησε την Αγριππίνα την πρεσβύτερη. Εκεί, την άνοιξη του 13 π.Χ., συναντήθηκε με τον Αγρίππα και επέστρεψε μαζί του στη Ρώμη. Όταν o Αγρίππας πέθανε, τον Μάρτιο του 13 π.Χ., η Ι. ήταν έγκυος και το 12 π.Χ. γέννησε τον Αγρίππα Πόστουμους. Κατά τη διάρκεια του γάμου της είχε πολλούς εραστές και κυρίως τον Σεμπρώνιο Γράκχο. Το 11 π.Χ. ο Αύγουστος την υποχρέωσε να παντρευτεί τον Τιβέριο. O θάνατος του γιου που γέννησε το 10 π.Χ. στην Ακουιλία στάθηκε αφορμή να την παραμελήσει ο νέος της σύζυγος. H Ι. σχετίστηκε τότε με διάφορους άντρες, ανάμεσα στους οποίους ο Γράκχος, ο Ίουλλος Αντώνιος, ο Κοΐνκτιος Κρισπίνος, ο Άππιος Κλαύδιος Πούλχερ και ο Κορνήλιος Σκιπίωνας. Με πολλούς από αυτούς συνωμότησε για τον παραμερισμό του Τιβέριου. Το 2 μ.Χ. ο Αύγουστος έμαθε από μια έκθεση της Συγκλήτου τη συμπεριφορά της κόρης του, της έστειλε αίτηση διαζυγίου για λογαριασμό του Τιβέριου και την εξόρισε στο νησί Πανδατερία, μαζί με τη Σκριβωνία. Το 3 μ.Χ. της δόθηκε ένα ετήσιο επίδομα και μπόρεσε να εγκατασταθεί στο Ρήγιο. O Τιβέριος της φέρθηκε αργότερα πιο αυστηρά, με αποτέλεσμα να πεθάνει πάμπτωχη το 14 μ.Χ. O Αύγουστος απαγόρευσε τον ενταφιασμό της στο Μαυσωλείο.

3. Ι. Βιψανία (19 π.Χ. – 28 μ.Χ.). Κόρη της προηγούμενης και του Μάρκου Αγρίππα. Το 4 π.Χ. την πάντρεψαν με τον Λεύκιο Αιμίλιο Λέπιδο και έναν χρόνο αργότερα γέννησε την Αιμιλία Λέπιδα. O σύζυγός της εξορίστηκε το 8 μ.Χ. στο νησί Τρίμερο (σήμερα Τρέμιτι), για συμμετοχή σε συνωμοσία εναντίον του Αυγούστου. Στο νησί γέννησε ένα παιδί, το οποίο ο Αύγουστος απαγόρευσε να φέρουν στην αυλή. Όταν πέθανε, ο Αύγουστος απαγόρευσε τον ενταφιασμό της στο Μαυσωλείο.

4. Κόρη του Δρούσου Καίσαρα και της Λιβίλλας (3; – 43 μ.Χ.). Παντρεύτηκε τον Νέρωνα Γερμανικό, που θανατώθηκε το 29 μ.Χ. από τον Σηιανό. H Ι. αρραβωνιάστηκε τον Σηιανό, αλλά το 33 μ.Χ. παντρεύτηκε τον Γάιο Ρουβέλλιο Βλάνδο. Απέκτησε δύο γιους και μία κόρη. Θανατώθηκε έπειτα από υποκίνηση της Μεσσαλίνας, η οποία τη ζήλευε.

5. Ι. Δρουσίλλα. Βλ. λ. Δρουσίλλα (2.).

6. Ι. Λιβίλλα (18 – 41 μ.Χ.). Νεότερη κόρη του Γερμανικού και της Αγριππίνας. Γεννήθηκε στη Λέσβο. Παντρεύτηκε το 33 μ.Χ. τον Μάρκο Βενίκιο. Το 39 μ.Χ. εξορίστηκε σε νησί, γιατί συνωμότησε εναντίον του Μάρκου Αιμίλιου Λέπιδου. Ο Κλαύδιος την έφερε ξανά στη Ρώμη, αλλά εκτοπίστηκε και πάλι το 41 μ.Χ., γιατί η Μεσσαλίνα την κατηγόρησε ότι είχε ερωτικές σχέσεις με τον Σενέκα. Λίγο αργότερα δολοφονήθηκε.

7. Ι. Δρουσίλλα. Βλ. λ. Δρουσίλλα (3.).

8. Ι. Προκίλλα (; – 69 μ.Χ.). Σύζυγος του Λεύκιου Ιουλίου Γραικίνου, μητέρα του Αργικόλα. Μετά τον θάνατο του συζύγου της πήγε στη Μασσαλία. Ο θάνατός της οφείλεται σε δολοφονία.

9. Ι. Δόμνα (; – 217 μ.Χ.). Κόρη του Σύρου ιερέα του Ηλίου, Βασσιανού. Το 185 μ.Χ. παντρεύτηκε τον λεγάτο των Λουγδούνων, Λεύκιο Σεπτίμιο Σεβήρο. Γιοι της ήταν ο Καρακάλλας και ο Γέτας. Μετά την άνοδο στον θρόνο του Σεπτιμίου Σεβήρου, ακολούθησε τον σύζυγό της στις εκστρατείες του και πήγε μαζί του στην Αγγλία το 208-211. Αντιτάχθηκε όμως στο σχέδιο των γιων της να μοιραστούν το βασίλειο. Ο Γέτας δολοφονήθηκε με υποκίνηση του Καρακάλλα και πέθανε στα χέρια της. Από τότε ασκούσε την αντιβασιλεία, όταν έλειπε o Καρακάλλας. To 214 αποφασίστηκε η σύλληψή της, αλλά η Ι. αυτοκτόνησε.

10. Ι. Μαίσα (; – 225 μ.Χ.). Κόρη του Σύρου ιερέα του Ηλίου, Βασσιανού, αδελφή της Ιουλίας Δόμνας (βλ. 9.) και σύζυγος του Ιουλίου Άβιτου. Καταγόταν από την Έμεσα της Κοίλης Συρίας, αλλά έμενε με την αδελφή της. Όταν όμως δολοφονήθηκε ο ανιψιός της, Καρακάλλας, και η Ιουλία Δόμνα αυτοκτόνησε, ο νέος αυτοκράτορας Μακρίνος την εξόρισε στην Έμεσα. Εκεί η Ι. Μαίσα οργάνωσε την εξόντωση του Μακρίνου και πέτυχε, με τη βοήθεια του συριακού στρατού, να γίνει αυτοκράτορας ο εγγονός της, Ηλιογάβαλος. Όταν εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, προέβλεψε την καταστροφή του εγγονού της, που δολοφονήθηκε το 222 μ.Χ., και του υπαγόρευσε να ορίσει διάδοχό του τον εγγονό της, Αλέξανδρο Σεβήρο, από την κόρη της, Μαμμαία. Στη διάρκεια της βασιλείας του Σεβήρου κυβέρνησε ουσιαστικά η Ι. έως τον θάνατό της. Με διαταγή του Μακρίνου έφυγε από τη Ρώμη και πήγε στη Συρία για να υποστηρίξει τον εγγονό της, Βασσιανό-Ηλιογάβαλο, ο οποίος έγινε τελικά αυτοκράτορας (218 μ.Χ.).

11. Ι. Σαιμία (; – 222 μ.Χ.). Μεγαλύτερη κόρη του Ιουλίου Άβιτου και της Ι. Μαίσας (βλ. 10.). Παντρεύτηκε τον Σέξτο Βάριο Μάρκελλο από τη Συρία. Ήταν μητέρα του Ηλιογάβαλου, τον οποίο βοήθησε να ανέλθει στον θρόνο με τη βοήθεια της μητέρας της. Ακουστή για την ακόλαστη ζωή της, δολοφονήθηκε τελικά μαζί με τον γιο της.

12. Ι. Μαμμαία (; – 235 μ.Χ.). Νεότερη κόρη του Ιουλίου Άβιτου και της Ι. Μαίσας. O γιος της, Βασσιανός, έγινε αργότερα αυτοκράτορας με το όνομα Αλέξανδρος Σεβήρος. Όταν η αδελφή της και ο Ηλιογάβαλος δολοφονήθηκαν τον Μάρτιο του 222, ο Βασσιανός ανέβηκε στον θρόνο και η Ι. πήρε τον τίτλο της αυγούστας. Επειδή ο νεαρός βασιλιάς ήταν μόλις 14 ετών, η Ι. άσκησε τη βασιλεία αρχικά μαζί με τη μητέρα της και μετά τον θάνατο της τελευταίας μόνη της. Έδειξε ανεκτικότητα απέναντι στον χριστιανισμό, αλλά ήταν πολύ φιλάργυρη. Συνόδευσε τον γιο της στην περσική εκστρατεία και στη Γερμανία, όπου ήθελε να κλείσει συνθήκη με τους Γερμανούς με χρηματικά ανταλλάγματα. Τελικά, οι Ρωμαίοι στρατιώτες στασίασαν και τη δολοφόνησαν μαζί με τον γιο της, Αλέξανδρο Σεβήρο.